Fort w Beniaminowie został zbudowany przez Rosjan na początku XX wieku, jako jeden z pięciu mających osłaniać od wschodu linię Zegrze – Warszawa. W 1904 roku oddano do użytku elementy czołowe oraz barkowe i fort uzyskał zdolność bojową. W kolejnych latach ukończono umocnienia wałowe i potężne koszary szyjowe. Fort Beniaminów tworzył nieregularny pięciobok z łamaną, złożoną z dwóch nierównych odcinków, linią czołową. Jest to budowla jednowałowa, z wałem jednocześnie dla piechoty i artylerii. Wewnątrz fortu powstał obszerny dziedziniec, który przecina biegnąca z koszar do wału poterna, pokryta ziemnym nasypem. Broniące dostępu do suchej fosy kaponiery skarpowe dziś już nie istnieją, a po tradytorach rozmieszczonych na barkach fortu pozostały jedynie gruzy. Załogę stanowiły trzy kompanie z 2 Zegrzyńskiego Pułku Piechoty (prawie 500 żołnierzy), które zakwaterowano, w stanowiącym zaplecze fortu, kompleksie koszarowym w pobliskich Białobrzegach…