Archiwum kategorii: Militarystyka

Fort IV Janówek

DSC_0135a

           Jeden z fortów wewnętrznego pierścienia Twierdzy Modlin. Został wybudowany sto metrów na północ od linii kolejowej w miejscowości Janówek, w latach 1883-1888. Przy budowie wzorowano sie na  planach wzorcowego rosyjskiego fortu F1879Ceglano-ziemna budowla o narysie lunety była wyposażona w podwójny wał i otoczona fosą. Wewnętrzny wysoki wał artyleryski osłaniał tylko czoło i fragment barków. Natomiast zewnętrzny, niski wał piechoty otaczał cały fort i wzmocniony był murem Carnota…

Więcej…

Fort V Dębina

DSC_1027a

           Jest to jeden z fortów wewnętrznego pierścienia Twierdzy Modlin. Został wzniesiony na zachód od miescowości Czosnów, w latach osiemdziesiątych XIX wieku. Przy budowie wzorowano sie na  forcie F1879. Betonowe koszary łączyły poterny z kaponierą czołową i półkaponierami barkowymi. Fortyfikacja przechodziła kilka modernizacji, a ostatnią przerwał wybuch I wojny światowej…

Więcej…

Fort Beniaminów

DSC_0764a

                  Fort w Beniaminowie został zbudowany przez Rosjan na początku XX wieku, jako jeden z pięciu mających osłaniać od wschodu linię Zegrze – Warszawa. W 1904 roku oddano do użytku elementy czołowe oraz barkowe i fort uzyskał zdolność bojową. W kolejnych latach ukończono umocnienia wałowe i potężne koszary szyjowe. Fort Beniaminów tworzył nieregularny pięciobok z łamaną, złożoną z dwóch nierównych odcinków, linią czołową. Jest to budowla jednowałowa, z wałem jednocześnie dla piechoty i artylerii.  Wewnątrz fortu powstał obszerny dziedziniec, który przecina biegnąca z koszar do wału poterna, pokryta ziemnym nasypem. Broniące dostępu do suchej fosy kaponiery skarpowe dziś już nie istnieją, a po tradytorach rozmieszczonych na barkach fortu pozostały jedynie gruzy. Załogę stanowiły trzy kompanie z 2 Zegrzyńskiego Pułku Piechoty (prawie 500 żołnierzy), które zakwaterowano, w stanowiącym zaplecze fortu, kompleksie koszarowym w pobliskich Białobrzegach…

Więcej…

Twierdza Zegrze

DSC_0663a
Poterna od bramy południowej

              Twierdza Zegrze to umocnienia w ramach tzw. Warszawskiego Rejonu Fortecznego, wzniesione przez Rosjan przy Trakcie Kowieńskim na przełomie XIX i XX wieku. Zasadniczymi elementami Twierdzy były, wkomponowane w wysoki północny brzeg Narwi, dwa forty, tzw. Umocnienie Duże i Umocnienie Małe. Łączyła je droga forteczna i linia kolejki wąskotorowej osłaniane wałem ze stanowiskami strzelniczymi i suchym rowem fortecznym. Między fortami wybudowano od strony rzeki trzy prochownie. Całość dopełniały dwa kompleksy koszarowe, pierwszy w samej fortyfikacji, drugi na przeciwnym brzegu Narwi, w miejscowości Zagroby (obecnie Zegrze Pd.). Fortyfikację zegrzyńską uzupełniały dwa z czterech planowanych fortów łącznikowych, w Beniaminowie i Dębem. Kolejne dwa, w Pustelnikach i Maciołkach, ze względów finansowych nie powstały. Z południowym brzegiem rzeki Twierdzę połączyły dwa mosty na Narwi: drogowy i kolejki wąskotorowej. Fortyfikacje przetrwały w dobrym stanie obydwie wojny światowe. Jedynie mosty zostały zniszczone przez wycofujących się Rosjan w 1915 roku, z których drogowy został odbudowany, a po kolejowym wystają z wody jedynie wieżyczki strażnicze…

Więcej…

Pogromca Napoleona

dsc_0966a
Mauzoleum feldmarszałka

                    Feldmarszałek Gebhard Leberecht von Blücher to jeden z ważniejszych pruskich dowódców okresu wojen napoleońskich. Przez żołnierzy nazywany „papą Blücherem” a przez złośliwych „Marszałkiem Naprzód”, ponoć była to najczęściej wydawana przez niego komenda. Podczas VI koalicji antyfrancuskiej został mianowany naczelnym wodzem armii Prus. Po zwycięskiej bitwie nad Kaczawą otrzymał tytuł księcia Wahlstatt (Wahlstatt – obecnie Legnickie Pole). W sławnej „bitwie narodów” pod Lipskiem dowodził prawym skrzydłem wojsk sprzymierzonych. Dzięki przedwczesnemu atakowi na pozycje francuskie związał walką część wojsk cesarskich niwecząc plan Napoleona i w konsekwencji doprowadzając do jego klęski. Przybywszy w ostatniej chwili ze swoją armią na pole bitwy pod Waterloo, marszałek uratował Anglików od niechybnej klęski i przypieczętował ostateczny upadek Napoleona…

Więcej…

Białobrzeskie bunkry

dsc_0217

                  W białobrzeskich lasach, między miejscowościami Białobrzegi – Rynia – Beniaminów, znajdują się dwa kompleksy tajemniczych obiektów militarnych. Wydmowy teren porośnięty gęstym mieszanym lasem, poprzecinany strumykami, starorzeczami i bagnami zapewnia doskonałe naturalne warunki maskujące. Walory te wykorzystano w ubiegłym wieku i w falisty teren wkomponowano dwa zespoły sztucznych pagórków, skrywających podziemne pomieszczenia. Większy kompleks zlokalizowany jest w miejscowości Białobrzegi, po prawej stronie drogi Białobrzegi – Beniaminów, na wysokości osiedla. Natomiast mniejszy cztery kilometry na północ w linii prostej, po prawej stronie trasy Białobrzegi – Załubice…

Więcej…

Jesień w Twierdzy Modlin

DSC_0360

            W ubiegłym tygodniu odwiedziłem modlińską twierdzę. Ceglane mury skrywają się  w gęstych zaroślach pokrywających bezpośrednie podejścia, forteczne rowy i wały obronne. Kolory jesieni i popołudniowe słońce podkreślały ich krwistą czerwoną barwę.

              Pospacerowałem fragmentem muru Carnota od strony wschodniej. Niestety czas i ludzkie ręce robią swoje… coraz więcej pęknięć i ubytków cegieł. Wspiąłem się na wał obronny, posmakowałem zdziczałych gruszek.  Z Korony Utrackiej podziwiałem panoramę Wisły i odległej stolicy. Wykonałem kilka jesiennych zdjęć, które zamieściłem do galerii Twierdza Modlin.

Więcej…

Bitwa Warszawska 1920

DSC_0295b-jpg

                 Dziś mija 93 rocznica jednej z osiemnastu bitew, które zdecydowały o losach świata. 15 sierpnia 1920 roku w Bitwie Warszawskiej Polacy pokonali Armią Czerwoną. Uchroniła nasz kraj przed utratą niepodległości, a Europę Zachodnią przed komunistyczną rewolucją. Ze względu na spektakularne zwycięstwo nazywana też jest „Cudem nad Wisłą„. Z tej okazji na łąkach wsi Ossów odbyła się rekonstrukcja Bitwy Warszawskiej.


 Więcej zdjęć…

Panorama Racławicka

                  Insurekcja Kościuszkowska z 1794 roku, będąca ostatnim przedrozbiorowym zrywem niepodległościowym, wywarła niemały wpływ nie tylko na literaturę ale i malarstwo.

                    Najsłynniejszym niewątpliwie dziełem gloryfikującym Powstanie Kościuszkowskie jest Panorama Racławicka. To ogromne panoramiczne malowidło było pracą zbiorową wykonaną na zamówienie rajców miasta Lwowa z okazji 100-lecia Insurekcji Kościuszkowskiej. Kierownikiem projektu został Jan Styka, lwowski malarz, który do współpracy zaprosił innych malarzy.

Więcej…