Zewnętrzny pierścień fortów, składający się z jedenastu umocnień betonowych z osłonami żelbetowymi i stalowymi wieżyczkami pancernymi, budowano w latach 1912 – 1915. Rozmieszczono je w odległości 5 – 10 kilometrów od cytadeli, numerując od IX do XVIII. Na przewidywanych głównych kierunkach ataku przeciwnika wybudowano  wzmocnione obiekty, zwane grupami fortecznymi. Powstały trzy grupy: Carski Dar, Goławice i Janówek. Utworzoną linię obrony wzmacniały rozmieszczone między fortami dzieła pośrednie. Tylko nieliczne z tych obiektów zostały ukończone do czasu rozpoczęcia I wojny, a na części umocnień nawet nie rozpoczęto prac budowlanych.

Wybudowano lub planowano wybudować:

a) forty: Fort IX (IXd) – Grochale*, Fort X (Xc) – Henrysin, Fort XI (XIb) – Kroczewo, Fort XII – Janowo, Fort XIII (XIIIa) – Błogosławie, Fort XIV (XIVc) – Toruń, Fort XVI (XVIa) – Czarnowo, Fort XVII (XVIIb) – Janówek, Fort XVIII (XVIIIb) – Boża Wola;

b) grupy fortowe: Goławice ( forty XIVa, XIVb), Carski Dar (forty XVa, XVb), Janówek (fort XVIIb i dzieło D9 (XVIIa) i fort IV)

* –  umocnienia nieistniejące

Fort XII Janowo.

Jeden z fortów Twierdzy Modlin, wzniesiony w ramach budowy zewnętrznego pierścienia fortów, w latach 1912-1914. Bazą projektu był wzorcowy fort F1910 z pewnymi zmianami, ale nie został ukończony. Wzniesiono lewą i środkową część podwalni z betonową galerią strzelecką, kaponierę przeciwskarpową i częściowo poternę prowadzącą z podwalni do kaponiery. Całość otoczono suchą fosą. Podwalnia miała pełnić rolę schronu, magazynu i koszar. Fort nie został zniszczony przez Rosjan, którzy opuścili go bez walki w 1915 roku.
Obecnie fort jest opuszczony i traktowany przez okolicznych mieszkańców jako dzikie wysypisko śmieci. Widoczny z drogi Janowo- Wojszczyce.

Fort XIII (XIIIa) Błogosławie.

Jeden z fortów Twierdzy Modlin, wzniesiony w ramach budowy drugiego, zewnętrznego pierścienia fortów w latach 1912-1915. Umocnienie, budowane według pomysłu bazującego na kliku projektach fortów wzorcowych, do wybuchu I wojny nie zostało ukończone. Bastion powstał na planie trapezu, którego głównym elementem była potężna podwalnia w wale czołowym. Podwalnia spełniała rolę koszar, schronu i magazynu. Na wale wybudowano imponującą galerię strzelecką z małymi schronami. Na barkach są widoczne nasypy i ślady rozpoczętych prac budowlanych pod tradytory. Fosy broniły dwie kaponiery przeciwskarpowe. Pierwsza u zbiegu lewego barku i czoła, druga, właściwie półkaponiera, u zbiegu czoła i prawego barku. Poterny łączące podwalnię z kaponierami przeciwskarpowymi i szyją fortu nie zostały ukończone. A istniejący odcinek z podwalni w kierunku kaponier przeciwskarpowych jest obecnie zalany wodą.
Fort zachował się w niezmienionym stanie od 1915 roku, obecnie jest opuszczony i ogólnie dostępny. Znajduje się w połowie drogi, po lewej jej stronie, pomiędzy wsiami Błogosławie i Śniadowo.

Fort XIV (XIVc) Toruń.

Jeden z fortów Twierdzy Modlin, wzniesiony w ramach budowy drugiego, zewnętrznego pierścienia fortów w latach 1912-1915. Powstawał w oparciu o fort wzorcowy F1910. Mimo że był budowany w pośpiechu, to do wybuchu wojny nie został ukończony. Wykonano zdecydowaną większość prac ziemnych i wzniesiono tylko podwalnię z fragmentaryczną ławą strzelecką i dwoma stanowiskami obserwacyjnymi. Podwalnia, jak w poprzednich fortach, spełniała kilka funkcji: schronu, koszar i magazynu.
Fort znajduje się kilkaset metrów na wschód od wsi Goławice Pierwsze. Tuż przed szkołą należy skręcić w prawo i żużlowa droga doprowadzi do obiektu. Teren fortu jest uporządkowany, obiekt jest opuszczony i ogólnie dostępny.

Fort XVII (XVIIb) Janówek.

Jeden z fortów zewnętrznego pierścienia Twierdzy Modlin, wznoszony w latach 1912-1914, ale nieskończony. Wraz z Fortem IV i Dziełem D-9 tworzył Grupę Fortową „Janówek”, w której pełnił rolę fortu głównego. Powstał na podstawie projektu standardowego fortu Bujnickiego z 1910 roku, jako fort piechoty o narysie trójkąta, otoczony wałem i fosą z ziemną przeciwskarpą. Trzon fortu stanowiła trapezowa podwalnia umieszczona pod nasypem wału czołowego. Na jej stropie utworzono betonowe stanowiska strzeleckie dla piechoty. W barkach fortu wybudowano dwie wieżyczki obserwacyjne, ale bez kopuł pancernych, których nie zdążono zamontować. Nie wybudowano również kaponiery przeciwskarpowej i dodatkowego stanowiska bojowego w czołowej części wału. Prowadzące do planowanych obiektów chodnik i poterna zostały zamurowane na końcu wału.

W czasie I wojny, wycofujący się Rosjanie wysadzili główne elementy fortu. W części czołowej pozostał jedynie fragment poterny. Zachowały się również chodniki prowadzące do wież artyleryjskich oraz przelotnia w prawym barku. Obecnie fort jest otoczony ogródkami działkowymi i można go zwiedzać od maja do października. 

Fort XVIII (XVIIIb) Boża Wola.

Ostatni w kolejności fort zewnętrznego pierścienia Twierdzy Modlin, wznoszony w latach 1912-1915 i nieukończony. Betonowy, z wodną fosą miał zamykać odcinek twierdzy między Wisłą a Grupą Fortową „Janówek”. Fort został wysadzony przez wycofujące się wojska rosyjskie w 1915 roku. Teren fortu przecina droga wojewódzka nr 630. Ocalałe fragmenty po południowej stronie drogi są w rękach prywatnych i służą działalności gospodarczej. Natomiast pozostałości po północnej stronie szosy zostały rozebrane, a teren splantowano. Widoczne wzniesienie terenu ciągnące się wzdłuż drogi, to nieczynne miejskie wysypisko śmieci.

29 września 1939 r. o godz. 08.00 w okolicach fortu, na drodze Modlin – Jabłonna, dowódca obrony Modlina gen. Wiktor Thommee złożył dowódcy wojsk niemieckich gen. Adolfowi Strausse meldunek kapitulacyjny, co uwieczniła kronika niemiecka. Na filmie widać między innymi ruiny fortu XVIII.