Feldmarszałek Gebhard Leberecht von Blücher to jeden z ważniejszych pruskich dowódców okresu wojen napoleońskich. Przez żołnierzy nazywany „papą Blücherem” a przez złośliwych „Marszałkiem Naprzód”, ponoć była to najczęściej wydawana przez niego komenda. Podczas VI koalicji antyfrancuskiej został mianowany naczelnym wodzem armii Prus. Po zwycięskiej bitwie nad Kaczawą otrzymał tytuł księcia Wahlstatt (Wahlstatt – obecnie Legnickie Pole). W sławnej „bitwie narodów” pod Lipskiem dowodził prawym skrzydłem wojsk sprzymierzonych. Dzięki przedwczesnemu atakowi na pozycje francuskie związał walką część wojsk cesarskich niwecząc plan Napoleona i w konsekwencji doprowadzając do jego klęski. Przybywszy w ostatniej chwili ze swoją armią na pole bitwy pod Waterloo, marszałek uratował Anglików od niechybnej klęski i przypieczętował ostateczny upadek Napoleona.
Za zasługi w pokonaniu Napoleona, oprócz tytułu księcia, król Prus Fryderyk Wilhelm III podarował marszałkowi dobra ziemskie w okolicach Wrocławia. Między innymi był to pałac i majątek w Krobielowicach, z którego książę uczynił siedzibę rodową i w którym przebywał aż do śmierci. Zmarł 12 września 1819 roku i został pochowany w kościele w pobliskich Wojtkowicach. Jednak pruska generalicja uznała taki sposób pochówku za zbyt skromny i postanowiono uczcić pamięć marszałka okazałym pomnikiem. W pierwszej wersji zamierzano ustawić ogromny głaz. W tym celu w masywie Ślęży przez trzy lata wyrąbano długi na siedem i wysoki na cztery metry blok skalny. Niestety, sześciuset tonowa bryła okazała się nie do ruszenia i zaniechano pomysłu. W 1840 roku pojawił się nowy projekt mauzoleum wzorowany na grobowcu władcy Ostrogotów, Teodoryka Wielkiego. Za budulec posłużył dwudziestotonowy granitowy głaz, do przetransportowania którego zbudowano specjalną platformę, ciągniętą przez ponad dwadzieścia koni. Na jej trasie poszerzano drogi i wzmacniano mosty. Mauzoleum ukończono w 1842 roku i pochowano księcia po raz drugi. Żegnał go z wojskowymi honorami sam król Fryderyk Wilhelm IV. W kolejnych latach obiekt remontowano i upiększano a obok dobudowano rodzinny grobowiec von Blücherów. Niestety, w 1945 roku sarkofag otwarto i zwłoki sprofanowano.
Obecnie w pałacu mieści się hotel, restauracja, czynne są sale konferencyjne. Na terenach wokół pałacu urządzono pola golfowe. Natomiast leżące na skraju wsi, tuż przy drodze do Kątów Wrocławskich, mauzoleum dziś jest puste a rodzinny grobowiec zamurowany.