Bukowe Berdo

Bukowe_Pan2
Mapa szlaku
Mapa szlaku


Oddalne to są przestrzenie,
Pustkowia, bezpłodne głusze,
Przerywa je tylko tęsknota,
Co ku wam pędzi duszę.

     Witajcie kochane góry!, Jan Kasprowicz

 

Trasa: Muczne – Bukowe Berdo – Tarnica – Muczne.

 Długość trasy około 15 km, czas przejścia do 6 godzin.

Dosyć długa, ale piękna wędrówka na najrzadziej odwiedzaną, a przez to najdzikszą połoninę – Bukowe Berdo. Szlak wiedzie tylko początkowo lasem, a później odsłoniętymi górskimi halami. 

DSC_0436a
Bukowe Berdo

Wędrówkę rozpoczynam w Mucznem, malutkiej zagubionej wśród lasów osadzie, leżącej w dolinie potoku Muczny. Kilka punktów noclegowych, jeden całoroczny hotel i dwa sklepy. Stąd wiedzie na szczyt ścieżka przyrodnicza Bukowe Berdo. Kupuję bilet wstępu na teren BdPN w sklepie i z centrum osady idę polną drogą zgodnie z żółtymi znakami. Początkowo przez niewielką polanę, skąd pięknie widać połoninę, a następnie lasem. Leśna droga łagodnie pnie się w górę. Z początku widać w lesie rękę człowieka, ale wyżej, od granicy BdPN, już tylko naturalne działania. Spróchniałe, powalone pnie, czasami ślady bieszczadzkiego „Peruna”. Las stopniowo karłowacieje, a ścieżka ostro idzie w górę. Pokonuję ją i wychodzę na otwartą przestrzeń połoniny pokrytej krzewami borówek.

Jeszcze kilkadziesiąt metrów i jestem na grzbiecie połoniny. Tu żółty szlak się kończy, dalej będę wędrował niebieskim, wiodącym z Widełek do Wołosatego. Z grzbietu na wprost bardzo ładnie prezentuje się Połonina Caryńska, z tyłu ładny widok na Muczne, a po lewej całe Bukowe Berdo, zza którego nieśmiało wychyla się Kopa Bukowska. Od tego momentu reszta trasy to bardzo widokowy szlak. Maszeruję wąskim grzbietem urozmaiconym licznymi i nawet sporymi wychodniami. Porastają je kępy krzewów olchy kosej i jarzębiny. Zapewne jesienią żółte liście olchy i czerwone korale jarzębiny dodają uroku temu miejscu. W pewnym momencie grzbiet spiętrza się, podchodzę dosyć stromo i staję na najwyższej kulminacji Bukowego Berda (1313 m). Rozpościera się stąd przepiękny widok, z jednej strony na rozległą dolinę Sanu, a z drugiej na grzebieniowaty szczyt Krzemienia i łagodne kulminacje Szerokiego Wierchu.

DSC_0378a
Przełęcz Goprowska

Schodzę teraz w dół na niewielkie siodełko i zaczynam podchodzić po zboczu Krzemienia. Nade mną piętrzą się potężne wychodnie piaskowca. Szkoda że szlak nie prowadzi samym grzbietem Krzemienia, ale kilkanaście metrów niżej. Sam szczyt ogranicza widoczność, widać tylko to co przede mną, czyli Tarnicę. Teraz zaczynam ostro schodzić w dół, w kierunku widocznej Przełęczy Goprowskiej. Na przełęczy mijam skrzyżowanie szlaku niebieskiego z czerwonym wiodącym z Halicza. Teraz zaczynam monotonną wspinaczkę i po dwudziestu minutach staję na Przełęczy pod Tarnicą. Jest to ważny węzeł szlaków. Czerwony prowadzi na Szeroki Wierch i dalej do Ustrzyk Górnych. Żółty wiedzie na szczyt Tarnicy, a niebieski kieruje do Wołosatego. Ruszam żółtym szlakiem i po 10 minutach jestem na szczycie Tarnicy (1346 m). Roztacza się stąd dookólna panorama. Szczególnie pięknie prezentuje się Połonina Bukowska. Na zachodzie wzrok przyciąga masyw Wielkiej Rawki i kształtna Połonina Caryńska.

Wracam tą samą trasą…

Panoramy:

Połoniny z Bukowego
Bukowe_Pan1
Krzemień i Tarnica z Bukowego
Tarnica_Pan1
Tarnica z Krzemienia
Bukowe_Pan2
Krzemień i Halicz z Tarnicy

Majowe Bukowe Berdo

Październikowe Bukowe Berdo

Trasa: Widełki – Bukowe Berdo – Szeroki Wierch – Ustrzyki Górne.

Długość trasy 19 kilometrów, czas przejścia 6 godzin.

              W tym przypadku pominąłem opis Bukowego Berda, ponieważ szlak jest podobny do przedstawionego wyżej, a Szeroki Wierch opisałem w relacji z trasy na Tarnicę. Ponadto chmury tak dokładnie przykryły połoniny, że widoczność sięgała ledwie trzech metrów. Jak było, najlepiej powiedzą zdjęcia. Dzięki gęstym obłokom pędzonym przez wiatr wyszły niezwykle klimatycznie…

Click to rate this post!
[Total: 53 Average: 4.8]

Jeden komentarz do “Bukowe Berdo

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *