Inowrocław

Inowrocław położony jest nad rzeką Noteć na Równinie Inowrocławskiej. Miasto i gmina miejska w województwie kujawsko-pomorskim, siedziba powiatu inowrocławskiego i gminy wiejskiej Inowrocław. Uznawane jest również za stolicę Kujaw Zachodnich.

Inowrocław

            Jest jednym z najstarszych miast polskich, pierwsza wzmianka pochodzi z 1185 roku. Miasto powstało na bazie dużego targu i znajdującej się w pobliżu warzelni soli, prawdopodobnie najstarszej na ziemiach polskich. Prawa miejskie Inowrocław uzyskał ok. 1238 roku z rąk księcia Kazimierza Konradowicza. W latach 1466-1772 miasto było stolicą województwa inowrocławskiego obejmującego swym zasięgiem północno-zachodnią część Kujaw. Gród był również siedzibą książąt kujawskich i starostów inowrocławskich.

          Okres zaboru pruskiego to czas germanizacji ale i rozwoju. Szczególnie XIX wiek obfitował w nowe obiekty, jak drukarnia, szkoła średnia, szpital, kopalnia, warzelnia soli, uzdrowisko, fabryka maszyn rolniczych, fabryka sody, gazownia oraz wodociągi. Na początku XX wieku powstaje elektrownia i linia tramwajowa. Od 1919 Inowrocław znów jest w granicach Polski. Okres dwudziestolecia międzywojennego to czas zmagania się z trudną sytuacją gospodarczą w kraju, wysokim bezrobociem i licznymi wystąpieniami robotników. Mimo trudności gospodarczych miasto nadal się rozwija, między innymi uruchomiono hutę szkła, szyb kopalni soli. Wybudowano Zakład Przyrodoleczniczy i lotnisko.

          Okupacja hitlerowska to aresztowania, egzekucje i masowe wysiedlenia mieszkańców. Największy rozgłos zdobyła tzw. Krwawa niedziela, czyli masakra więźniów dokonana w nocy z 22 na 23 października 1939 roku. Miesiąc później Niemcy wypędzili z miasta ponad tysiąc polskich rodzin. W granicach miasta funkcjonowały obóz przesiedleńczy i obóz jeniecki. 21 stycznia 1945 roku miasto wyzwoliły oddziały 2 Armii Pancernej Gwardii 1 Frontu Białoruskiego.

                   Zabudowa najstarszej części miasta jest typowa dla zakładanych w  średniowieczu grodów. Centralnym punktem jest rynek, od którego odchodzą uliczki. Jednak istniejące przy nich obecnie kamienice w większości pochodzą z XIX wieku. W XX wieku Inowrocław wchłonął wiele okolicznych wsi, na terenach których budowano blokowiska i zakłady przemysłowe. Obok tężni solankowej funkcjonują sanatoria i  domy uzdrowiskowe. Dlatego Inowrocław uzyskał status miejscowości uzdrowiskowej i stał się jednym z lepszych ośrodków leczenia chorób dróg oddechowych.

Spacer ulicami

Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie

dsc_0976a
Kościół Zwiastowania NMP

              Neoromański ceglany kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie wybudowano na początku XX wieku z inicjatywy bpa. Antoniego Laubitza. Został wzniesiony na planie krzyża łacińskiego i jest największym oraz najwyższym budynkiem sakralnym Inowrocławia. Architektura kościoła przedstawia założenie świątyni halowej, składająca się z trzech naw o tej samej wysokości. Za czwartą nawę uznać można transept, którego północna strona ucierpiała w katastrofie budowlanej w 1909 roku. W wyniku tąpnięcia ziemi spowodowanego przez znajdującą się pod miastem nieczynną kopalnię soli, zawaliła się północna ściana transeptu. Dopiero 20 lat później odbudowano zawaloną ścianę i przywrócono kościół do użytku.

                Bogaty wystrój rzeźbiarski świątyni, nawiązujący do polskich tradycji narodowych, jest dziełem poznańskiego artysty Władysława Marcinkowskiego. Zabytkowe organy wykonała firma organomistrzowska Wilhelma Sauera z Frankfurtu n/Odrą w 1902 roku.

Romański Kościół pw. imienia NMP

dsc_0966a
Kościół pw. imienia NMP

          Dwunastowieczny romański Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny jest najstarszym kościołem Inowrocławia i jednym z najstarszych na Kujawach. Od 2008 roku nosi tytuł bazyliki mniejszej.

         Jest budowlą murowaną z granitowych ciosów, z partiami wież powyżej przyziemia zbudowanymi z cegły. Jednonawowy korpus od strony wschodniej zamyka krótkie prostokątne prezbiterium zakończone półkolistą apsydą, a od strony zachodniej fasada z dwiema wieżami. Nawę przykrywa płaski drewniany strop. W kruchcie południowej, w przyziemiu wieży, zachowało się oryginalne sklepienie krzyżowe zbudowane z kamienia. Na ścianach zachowały się płaskorzeźby przedstawiające maski ludzkie, diabelskie, zwierzęta i krzyże, mające chronić święte miejsce przed złymi duchami.

         Najcenniejszym eksponatem jest, umieszczona w ołtarzu głównym, gotycka rzeźba Uśmiechniętej Madonny i Dzieciątka Jezus datowana na lata ok. 1370-1380.

Muzeum Solnictwa

dsc_1018a
Muzeum Solnictwa

                 Inowrocław zwany jest „miastem na soli”, ponieważ płytko pod powierzchnią ziemi zalegają potężne jej pokłady. Pod koniec dwudziestego wieku ze względów bezpieczeństwa zatopiono kopalniane korytarze. Kopalniane urządzenia, wyposażenie i inne akcesoria prezentowane są w muzeum. Wystawa składa się z kilku odtworzonych pomieszczeń kopalni, takich jak: chodnik z wagonikami, warzelnia, szatnia górnicza, kapliczka. Sale ekspozycyjne, komputerowa, multimedialna wzbogacają ofertę i pozwalają zapoznać się z wyposażeniem i funkcjonowaniem kopalni soli, historią solnictwa i tradycjami.

Park Solankowy

dsc_0050a
Park Zdrojowy, Tężnia

            Inowrocławskie uzdrowisko jest usytuowane na terenie Parku Solankowego. Znajdują się tu wszystkie obiekty uzdrowiskowe, tężnia solankowa oraz muszla koncertowa. Ozdobą głównego wejścia do parku jest pomnik pawia, pełniący jednocześnie rolę zegara słonecznego. Spacerowe parkowe alejki wiją się między jaworami, klonami, jesionami, kasztanowcami, dębami, platanami oraz wierzbami nadmorskimi. Latem park upiększają wielobarwne starannie pielęgnowane dywany kwiatowe. Są też malownicze stawy parkowe – jeden z mostkiem prowadzącym wprost do tężni solankowej, drugi z okazałą fontanną, w pobliżu którego powstaje aleja dębów sadzonych przez znane osoby.

        Tężnia solankowa ma kształt dwóch połączonych ze sobą wieloboków, mierzy 9 metrów wysokości i 300 metrów długości. Pompowana na najwyższy poziom konstrukcji solanka swobodnie spływa w dół po gałązkach tarniny, ulegając rozpyleniu i odparowaniu. Powstający wokół aerozol odznacza się szczególnymi właściwościami leczniczymi głównie górnych dróg oddechowych, stanu ogólnego wyczerpania, nerwicy wegetatywnej i nadciśnienia tętniczego. Profilaktycznie, u osób zdrowych powoduje wzrost odporności. Maksymalny zasięg aerozolu – 300 m. Przebywanie w odległości minimalnej od tężni, około 30 m, nie powinno trwać dłużej niż 15-30 minut. W dalszej odległości można przebywać dłużej. Można siedzieć lub spacerować, odwiedzać tężnie w celach leczniczych co najmniej dwa razy dziennie. Przebywanie w pełnym nasłonecznieniu w bezpośredniej bliskości nie jest wskazane.

Lokalizacja

Linki

  1. Inowrocław Info
  2. Inowrocław Pl
  3. Wikipedia

Click to rate this post!
[Total: 37 Average: 4.9]

Jeden komentarz do “Inowrocław

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *