W drugiej połowie XIX wieku nowy właściciel dóbr guzowskich (obecny powiat żyrardowski) Feliks Sobański po otrzymaniu tytułu ordynata postanowił uświetnić ordynację rezydencją godną tytułu. W tym celu istniejący stary dwór alkierzowy przekształcił w neorenesansowy pałac, wzorowany na zamkach znad Loary. Do istniejącego obiektu dobudowano drugą wieżę, od frontu czterokolumnowy portyk, a od strony ogrodu taras z lustrzanymi schodami. Całość nakryto spadzistymi blaszanymi dachami z pseudo attykami. Zmodyfikowano również wnętrza, dzieląc pałac na dwie strefy: reprezentacyjną i prywatną. Pomieszczenia parteru pełniły role reprezentacyjnych, były to: hall, sala balowa, bilardowa, jadalnia i oranżeria. W wieżach i na poddaszu urządzono apartamenty i pokoje gościnne. Budynek otoczono parkiem w stylu angielskim. Działania wojenne nie ominęły posiadłości. Po zakończeniu I w.ś. pałac staraniem rodziny przywrócono do dawnej świetności. Natomiast po II w.ś. zniszczony i obrabowany pałac znacjonalizowano i przeznaczono na biura i mieszkania pracowników cukrowni. Obecnie pałac w Guzowie jest w rękach rodziny Sobańskich i jest stopniowo odnawiany.