Szukając wiosny w lasach i parkach, spotkałem kolejne sympatyczne stworzenia biegające i fruwające. Między drzewami baraszkowała radośnie wiewiórka. Kos i szpak zajęci byli śniadaniem. W jednym z podwarszawskich parków natknąłem się na pawia albinosa. Niestety nie chciał zejść z dachu i zaprezentować się w całej okazałości… 🙂
Na południowo – wschodnim skraju Wyżyny Lubelskiej znajduje się jedna z najpotężniejszych twierdz Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a następnie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Jest przykładem renesansowego modelu urbanistycznego, w którym zastosowano nowoczesne fortyfikacje bastionowe.
Za oknem wiosna ściera się z zimą, więc wróciłem do wspomnień i opisałem szlak wokół Obszaru Ochrony Ścisłej Sieraków w Puszczy Kampinoskiej, którym wędrowałem w ciepły majowy dzień ubiegłego roku. W granicach Obszaru znajduje się najpiękniejsze i najdziksze bagno Cichowąż. Na bagnach rosną olsy, pięknie wykształcone grądy, a wydmy pokrywają bory sosnowe z domieszką dębu. Jest to ostoja łosi, bobrów, miejsce lęgowe żurawi i czarnych bocianów.
Legenda głosi, że niegdyś wśród bagien wznosił się zamek bajowego króla węży. Zapewne od tej legendy wzięła się nazwa, a niewątpliwym pretekstem były bytujące tam zaskrońce.