Archiwum kategorii: Flora

Mazurskie drogi

         Mazury to nie tylko jeziora i lasy, ale również malownicze drogi obsadzone rzędami drzew. Aleje klonowe, dębowe, lipowe czy jesionowe wędrowcom wytyczały kierunki podróży, chroniły przed słońcem w upalne dni, zmniejszały siłę wiatru i poprawiały warunki klimatyczne otaczających pól. Ten stały element architektury krajobrazu ma wartość nie tylko przyrodniczą ale także historyczną i kulturową…

Więcej zdjęć w galerii Krajobrazy…

Dzika róża

DSC_1008a


Za Dzikiej Róży zapachem idź
na zawsze upojony wśród dróg –
będzie cię wiódł jak czarodziejski flet
i będziesz szedł, i będziesz szedł,
aż zobaczysz furtkę i próg.

DSC_1010a





Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś
i dla niej nawiewaj modre sny.
Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż.
I te olchy. Widzisz. I już –
będzie: wieczór, gwiazdy i łzy.


DSC_1011a




O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń
i śmieje się, złoty znacząc ślad…
Dzika Różo! Świecisz przez mrok.
Dzika różo! Słyszysz mój krok?
Idę – twój zakochany wiatr.

                     Dzika róża, K. I. Gałczyński

Więcej zdjęć…

Fiołek wonny

                           Fiołek wonny, fiołek pachnący (Viola odorata) to popularna bylina z rodziny fiołkowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie, również w Polsce (szczególnie na nizinach i w niższych partiach górskich). Roślina płożąca, osiągająca wysokość zaledwie 5–10 cm. Kwitnie w miesiącach kwiecień i maj. Między omszonymi nerkowatymi lub jajowatymi liścmi wyrastają pachnące fioletowe, rzadziej białe, kwiaty. Ceniony w zielarstwie jako zioło działające wykrztuśnie, napotnie, moczopędnie, odkażająco i rozkurczowo. Również w kuchni znajdzie zastosowanie, gdyż liście można dodawać do wiosennych zup. Ze względu na przyjemny zapach i piękne kwiaty fiołki również przyozdobią każdy ogród.

Więcej zdjęć…

Róża

DSC_1008a

Ach ta róża! Ach ta róża!
Co się w twoje okno wdziera,
Na pokusy mnie wystawia,
Sen i spokój mi odbiera… 


Wciąż z zazdrością myślę o niej,
Choć jej nie śmiem dotknąć ręką,
Bo mnie gniewa, że bezkarnie
Patrzy nocą w twe okienko.


DSC_1007a

Rad bym nieraz rzucić wzrokiem,
Błądząc w wieczór po ogrodzie,
Rad bym dojrzeć… ale zawsze
Stoi róża na przeszkodzie! 


Ona winna! ona winna!
Że ciekawość moję draźni,
Bo gdzie sięgać wzrok nie może –
Sięga siła wyobraźni…


Wiersz…

Więcej zdjęć…

Obszar Ochrony Ścisłej SIERAKÓW

DSC_0611a

                     Utworzony w Puszczy Kampinoskiej w 1937 roku Rezerwat Sieraków o powierzchni 1204,91 ha, w 1959 roku przekształcono w Obszar Ochrony Ścisłej SIERAKÓW im. prof. Romana Kobendzy. Obszar ochronny obejmuje kotlinę bagienną Cichowęża, klasyczne wydmy paraboliczne, takie jak Wywrotnia Góra, Biała Góra, Kąt Góry oraz dolinkę przepływową Młyniska. Wydmy porastają bory mieszane, grądy i fragmenty dąbrowy świetlistej. Na bagnach rosną bory wilgotne, olsy i łęgi olszowo – jesionowe, a bagienne wyniesienia pokrywa głównie grąd. Wśród runa rezerwatu występują m.in. chronione i rzadkie rośliny: buławnik czerwony, kokorycz pełna, kosaciec syberyjski, kruszczyk błotny, lilia złotogłów, łuskiewnik różowy, miodownik melisowaty, orlik pospolity, piżmaczek, zerwa kłosowa, żurawina błotna. Największą osobliwością przyrodniczą jest relikt epoki lodowcowej – rozmarynek – chamedafne północna. Tutaj też najliczniej występuje brzoza czarna. Bezdroże i niedostępność terenu spowodowały, że schronienie znalazły tu niemal wszystkie gatunki fauny Parku, m.in. bobry, łosie, czarne bociany, żurawie…

Więcej…

Lilie wodne

DSC_0273a

Taki spokój rozlany w naturze, 
Niebo takie czyste i pogodne – 
Na jeziora przejrzystym lazurze 
Zakwitają blade lilie wodne; 
Zakwitają i z schyloną twarzą 
Za czymś tęsknią i gonią, i marzą. 

Sierp księżyca przegląda błyszczący 
Przez nadbrzeżne sitowia i trzciny, 
Łódka płynie po fali milczącej – 
Na niej chłopiec patrzy w twarz dziewczyny, 
A ta główkę rozmarzoną skłania, 
Czyniąc jemu dziwne zapytania: 

DSC_0269a

„O czym marzą owe lilie smutne, 
Zatopione w podwójnym błękicie? 
Czy jak duchy jeziora pokutne 
W śnie kwiecistym nowe biorą życie? 
Gdzie je znowu w jasny wieniec wplata 
Idealna twórcza piękność świata? 

Czy też może służą za dyjadem 
Utopionej w jeziorze dziewicy? 
Albo tylko są odbiciem bladem 
Ludzkich tęsknot wiecznej tajemnicy, 
I dlatego sen życia je pieści 
Echem naszych pragnień i boleści”… 

Lilie wodne, A. Asnyk        

Wiersz…                   Zdjęcia…

Kalina koralowa

DSC_0073a

Rosła kalina z liściem szerokiem,
Nad modrym w gaju rosła potokiem,
Drobny deszcz piła, rosę zbierała,
W majowym słońcu liście kąpała,
W lipcu korale miała czerwone,
W cienkie z gałązek włosy wplecione.
Tak się stroiła jak dziewczę młode
I jak w lusterko patrzyła w wodę.
Wiatr co dnia czesał jej długie włosy,
A oczy myła kroplami rosy.
…                         Kalina, T. Lenartowicz

Więcej zdjęć…