Archiwum kategorii: Kwiaty

Fiołki


Fiołki, jak i inne kwiatki, nie chciały mieć ust ni oczu,
rąk, które można załamać, włosów, co mogą posiwieć.
Wolały zamilczeć w trawie, z daleka na uboczu.
Wolały nie być szczęśliwe ani też nieszczęśliwe.



Fiołki nie chciały się spalić w pożarze na siódmym piętrze,
fiołki nie chciały umierać na łóżku w krzyku i strachu.
Nie chciały być wcale większe, mądrzejsze i gorętsze,
życzyły sobie spokoju w niskim, fiołkowym zapachu.



Fiołki nie chciały miłości, tęsknot i czekań na listy.
Nie chciały płaczu marzenia, kiedy je na śmierć wzywają.
Wolały codzienną pszczołę obojętności złocistej,
która im serca nie weźmie, bo go umyślnie nie mają.

Fiołki, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Fiołkowy zawrót głowy…

Krokusy posłańcy wiosny

Gdy zakwitną krokusy
pójdziemy na hale…
Nad potoki wiosenne
i wyżej, i dalej…

Poprzez regle, nad regle,
w gąszcz kosodrzewiny,
by spod nieba samego
popatrzeć w doliny…


Na stawy jak łza czyste
i jak kryształ lśniące,
gdy zakwitną krokusy
pod wiosennym słońcem.

Gdy zakwitną krokusy, Tadeusz Kubiak

Więcej zdjęć krokusów…

Wrzosowisko Mostówka

Wrzosy na Wydmach Lucynowsko – Mostowieckich

Aby zanurzyć się we wrzosowy kobierzec niekoniecznie trzeba jechać do Irlandii czy Szkocji. Wystarczy do oddalonej o zaledwie  50 km od Warszawy, mazowieckiej miejscowości Mostówka pod Wyszkowem. Na północnym skraju wsi znajduje się jedno z większych skupisk wrzosów w Polsce. Mącznica lekarska, bo to ona tu występuje w zdecydowanej większości, wraz ze swym mniej licznym rodzeństwem z wielkiej rodziny wrzosowatych, porasta czwartą część malowniczych śródlądowych Wydm Lucynowsko – Mostowieckich…

Więcej…

Kamelie

Kamelia

Kapryśna i wymagająca Kamelia kwitnie na biało, różowo lub czerwono. Przepiękne kwiaty składające się z delikatnych aksamitnych płatków układem przypominają róże. Nie uwodzi zapachem, nie zraża kolcami, ale urzeka wspaniałością formy i nieskazitelnością barwy…

Więcej zdjęć…

Dzika róża

DSC_1008a


Za Dzikiej Róży zapachem idź
na zawsze upojony wśród dróg –
będzie cię wiódł jak czarodziejski flet
i będziesz szedł, i będziesz szedł,
aż zobaczysz furtkę i próg.

DSC_1010a





Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś
i dla niej nawiewaj modre sny.
Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż.
I te olchy. Widzisz. I już –
będzie: wieczór, gwiazdy i łzy.


DSC_1011a




O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń
i śmieje się, złoty znacząc ślad…
Dzika Różo! Świecisz przez mrok.
Dzika różo! Słyszysz mój krok?
Idę – twój zakochany wiatr.

                     Dzika róża, K. I. Gałczyński

Więcej zdjęć…

Fiołek wonny

                           Fiołek wonny, fiołek pachnący (Viola odorata) to popularna bylina z rodziny fiołkowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie, również w Polsce (szczególnie na nizinach i w niższych partiach górskich). Roślina płożąca, osiągająca wysokość zaledwie 5–10 cm. Kwitnie w miesiącach kwiecień i maj. Między omszonymi nerkowatymi lub jajowatymi liścmi wyrastają pachnące fioletowe, rzadziej białe, kwiaty. Ceniony w zielarstwie jako zioło działające wykrztuśnie, napotnie, moczopędnie, odkażająco i rozkurczowo. Również w kuchni znajdzie zastosowanie, gdyż liście można dodawać do wiosennych zup. Ze względu na przyjemny zapach i piękne kwiaty fiołki również przyozdobią każdy ogród.

Więcej zdjęć…

Róża

DSC_1008a

Ach ta róża! Ach ta róża!
Co się w twoje okno wdziera,
Na pokusy mnie wystawia,
Sen i spokój mi odbiera… 


Wciąż z zazdrością myślę o niej,
Choć jej nie śmiem dotknąć ręką,
Bo mnie gniewa, że bezkarnie
Patrzy nocą w twe okienko.


DSC_1007a

Rad bym nieraz rzucić wzrokiem,
Błądząc w wieczór po ogrodzie,
Rad bym dojrzeć… ale zawsze
Stoi róża na przeszkodzie! 


Ona winna! ona winna!
Że ciekawość moję draźni,
Bo gdzie sięgać wzrok nie może –
Sięga siła wyobraźni…


Wiersz…

Więcej zdjęć…

Lilie wodne

DSC_0273a

Taki spokój rozlany w naturze, 
Niebo takie czyste i pogodne – 
Na jeziora przejrzystym lazurze 
Zakwitają blade lilie wodne; 
Zakwitają i z schyloną twarzą 
Za czymś tęsknią i gonią, i marzą. 

Sierp księżyca przegląda błyszczący 
Przez nadbrzeżne sitowia i trzciny, 
Łódka płynie po fali milczącej – 
Na niej chłopiec patrzy w twarz dziewczyny, 
A ta główkę rozmarzoną skłania, 
Czyniąc jemu dziwne zapytania: 

DSC_0269a

„O czym marzą owe lilie smutne, 
Zatopione w podwójnym błękicie? 
Czy jak duchy jeziora pokutne 
W śnie kwiecistym nowe biorą życie? 
Gdzie je znowu w jasny wieniec wplata 
Idealna twórcza piękność świata? 

Czy też może służą za dyjadem 
Utopionej w jeziorze dziewicy? 
Albo tylko są odbiciem bladem 
Ludzkich tęsknot wiecznej tajemnicy, 
I dlatego sen życia je pieści 
Echem naszych pragnień i boleści”… 

Lilie wodne, A. Asnyk        

Wiersz…                   Zdjęcia…

Mak w polu rósł

DSC_0197a


Wspominając jego wargi ssące.
Mak czerwony zerwała na łące.
Pełna lęku i wstydu i zmazy.
Przeżegnała się makiem trzy razy!
A ty śpiewaj, śpiewulo –
A ty zgaduj, zgadulo!
Przeżegnała się makiem trzy razy.

                                                     B. Leśmian, Mak

DSC_0198a
DSC_0203a
DSC_0208a
DSC_0210a